Po otwarciu zasobów komputera na komputerze z systemem Windows okazuje się, że napęd, na którym jest zainstalowany system operacyjny, to C: a napęd CD / DVD to napęd D:. Jeśli następnie włożysz pamięć USB, będzie ona miała nazwę F: i, w przypadku innych dysków lub podłączonych jednostek pamięci, litery następnego alfabetu.
Można wtedy zapytać, co się stało z literami dysków A: i B: i czy można ich użyć zamiast C: i D :.
Ludzie, którzy używają komputera od wielu lat, już wiedzą, jaka jest odpowiedź na pytanie tytułowe, podczas gdy młodzi ludzie mogą nie rozumieć znaczenia tego dosłownego zadania.
Aby zrozumieć, co stało się z dyskami A: i B: musimy cofnąć się w historii komputerów, gdy pierwsze komputery IBM nie miały dysku twardego, a jedynie czytnik dyskietek .
Ten odtwarzacz był dyskiem A: w którym trzeba było włożyć dyskietki, aby załadować programy.
Dwa kolejne dyskietki zostały zamontowane na droższych i bardziej zaawansowanych komputerach, jeden do ładowania programów, drugi do zapisywania danych; ten drugi czytnik został zidentyfikowany przez komputer za pomocą litery B :.
Wraz z przejściem z dyskietek 5, 25 na mniejsze 3, 5-calowe dyski z tworzywa sztucznego powszechne były oba dyski w komputerze, jeden to A: a drugi B :.
Do tego czasu absolutnie nie trzeba było zmieniać tych liter ani zezwalać użytkownikowi na ich ponowną konfigurację.
Z czasem dyski twarde stały się tańsze, a dyski twarde były naturalnie nazywane dyskami C:.
Dysk C: stał się standardem dla programów, a także oprogramowania BIOS-u do uruchamiania komputera i jest dziś punktem wyjścia dla każdego komputera z systemem Windows.
Jeśli więc możesz przypisać litery od C do Z do każdego napędu w komputerze, możesz ponownie użyć A i B na swoich komputerach bez napędu dyskietek "> zarządzanie dyskami.
Czytaj także : Wirtualna dyskietka do odczytu dyskietek na komputerach bez czytnika
