Po zainstalowaniu gry na PC będziemy mieli dostęp do pierwszego uruchomienia ekranu opcji graficznych, w którym znajdziemy wiele konfiguracji, które można modyfikować, aby dostosować grę do mocy sprzętowej komputera. Opcje kart graficznych nie zawsze są jasne, są przedstawiane jako przesuwany pasek lub dźwignia w kierunku dwóch skrajności, z różnym stopniem skuteczności (możemy znaleźć różne poziomy do wyboru).
Te ustawienia są obecne w grach wideo 3D dla systemu Windows, a także w opcjach karty graficznej komputera, AMD, Intel lub Nvidia .
W tym artykule pokażemy Ci znaczenie 6 najważniejszych opcji kart graficznych, a na końcu artykułu nowe przedmioty, które możemy znaleźć w nowoczesnych grach i które musimy bezwzględnie dostosować, aby uzyskać właściwy kompromis między jakością a wydajnością.
Czytaj także: Zmień szybkość procesora, kartę graficzną i pamięć RAM: najlepsze programy
1) Rozwiązanie umowy
Rozdzielczość to dość prosta koncepcja, która wpływa na monitory LCD.
Monitor LCD ma „ natywną rozdzielczość ”, która jest maksymalną dozwoloną wartością i która jest pobierana z pulpitu systemu Windows
Po otwarciu gry, wideo lub animacji 3D, jeśli ma ona rozdzielczość równą natywnej rozdzielczości monitora, będzie miała najlepszą jakość graficzną, ale będzie wymagała więcej energii z karty graficznej.
Na przykład ekran 1920 × 1080 oznacza, że karta graficzna będzie musiała renderować około 2 miliony pikseli na każdą klatkę, a obraz będzie tak wyraźny, jak to możliwe, ponieważ monitor nie będzie musiał niczego konwertować.
Aby uzyskać lepszą wydajność, możemy spróbować zmniejszyć rozdzielczość ekranu, na przykład 1024 × 768, 768, 000 pikseli na klatkę, aby zachować dobrą rozdzielczość dla współczesnych gier, ale zyskać około dwukrotnie większą prędkość przetwarzania (co nie ma być przeoczymy, gdy kilka lat temu zaczniemy ciężkie gry na kartach graficznych).
Możesz zobaczyć, jak mysz działa szybciej, gdy zmniejszysz rozdzielczość ekranu w ustawieniach Windows (z Panelu sterowania) i to samo dzieje się w grach wideo.
Oczywiście nie powinniśmy przesadzać ze zmniejszaniem rozdzielczości: oglądanie wideo o niskiej rozdzielczości na dużym ekranie pełnoekranowym sprawi, że będzie rozmazane lub ziarniste, co pogorszy wrażenia z gry.
Ogólnie rzecz biorąc, idealnym rozwiązaniem jest użycie natywnej rozdzielczości monitora, ale komputer musi być w stanie ją obsługiwać, jeśli chcesz zobaczyć obraz wysokiej jakości.
CZYTAJ TAKŻE: Znaczenie rozdzielczości ekranu telewizora i monitora oraz zdjęć
2) Synchronizacja pionowa
Ideą synchronizacji pionowej, często nazywanej VSync, jest synchronizacja liczby klatek renderowanych przy częstotliwości odświeżania monitora.
Na przykład większość monitorów LCD ma częstotliwość odświeżania 60 Hz, więc wyświetla 60 klatek na sekundę.
Jeśli komputerowi uda się uruchomić 100 klatek na sekundę w grze, monitor nie może tego zrobić, a na PC marnuje się energię, oprócz generowania widocznych artefaktów (takich jak obrazy duchów lub cięcia scen).
VSync próbuje zsynchronizować częstotliwość klatek gier, dostosowując je do częstotliwości odświeżania monitora, unikając również obcięcia obrazu.
Po włączeniu tego elementu silnik gry będzie ograniczony do 60 klatek na sekundę, aby nigdy nie przekraczać częstotliwości monitora (który może wszystko płynnie odtworzyć).
VSync jest jednak również jednym z menedżerów opóźnień w grach wideo, ponieważ ma bardzo duży wpływ na wydajność karty graficznej, dlatego należy ją aktywować tylko wtedy, gdy zauważymy artefakty na monitorze podczas gry.
Nowoczesne karty graficzne i monitory najnowszej generacji oferują również systemy synchronizacji pionowej zaimplementowane na poziomie sprzętowym dzięki zastosowaniu technologii G-Sync (NVIDIA) i FreeSync (AMD).
Dzięki tym technologiom monitor „zarządza” kartą graficzną, wskazując liczbę klatek na sekundę do osiągnięcia: w ten sposób nie marnujemy zasobów w grze i wszystko działa płynniej i bez cięć.
3) Filtrowanie tekstur
Filtrowanie dwuliniowe, trójliniowe i anizotropowe to techniki stosowane w celu dopracowania tekstur w grze, aby uczynić je bardziej szczegółowymi, nawet jeśli zostały odtworzone „daleko” od punktu centralnego (gdzie obserwujemy w grze).
Filtrowanie anizotropowe (lub AF) zapewnia lepsze wyniki, dzięki czemu tekstury są ostrzejsze i mniej rozmyte, ale wymaga większej mocy sprzętowej.
Zasadniczo zawsze zaleca się pozostawienie go aktywnym, ale zalecamy ustawienie go na wartości pośrednie (zwykle x4 i x8), pozostawiając najwyższe wartości tylko dla bardzo zaawansowanych kart graficznych.
4) Wygładzanie krawędzi
Aliasing to efekt, który pojawia się, gdy linie i krawędzie obrazu są postrzępione, pokazując w ten sposób „krawędzie” każdego wielokąta odtworzonego na ekranie.
Antialiasing (lub AA) to nazwa nadana różnym technikom w celu wyeliminowania aliasingu, ujednolicenia linii i nadania im bardziej naturalnego i wyraźnego wyglądu w animacjach graficznych i grach wideo.
Opcje antyaliasingu to 2x, 4x, 8x, 16x, które są liczbami związanymi z precyzją obrazu.
Na małym monitorze o wysokiej rozdzielczości można ustawić 4x antyaliasing i nie więcej, aby uzyskać wyraźny obraz.
Wszystkie gry wideo wykorzystują bardziej zaawansowane techniki antyaliasingu, takie jak FXAA, algorytm, który daje lepsze wyniki w dowolnym scenariuszu (w rzeczywistości zawsze lepiej jest mieć aktywny, jeśli lepsze filtry nie są dostępne).
Obecnie istnieją również MSAA (Multi-Sampling Antialias) oraz SSAA lub FSAA (tj. Supersampling), które próbkują wiele pikseli i subpikseli jednocześnie, znacznie zwiększając jakość filtra w grach 3D.
Dlatego zaleca się, aby zawsze ustawiać co najmniej 4x jako podstawowe antyaliasing, a następnie aktywować FXAA dla gier i, jeśli pozwala na to karta graficzna, również inne ustawienia filtrów w celu zwiększenia jakości.
5) Okluzja otoczenia
Okluzja otoczenia (AO) to sposób modelowania efektów świetlnych w scenach 3D.
Okluzja otoczenia określa, jak jasne powinny one być, obliczając, które piksele na obrazie powinny być oświetlone, dodając w ten sposób realistyczne cienie do obrazu.
Istnieje wiele innych ustawień używanych w grach komputerowych, w tym niektóre bardziej oczywiste, które należy podnieść lub nie w zależności od używanej karty graficznej.
Podstawowym jest SSAO, ale możemy również znaleźć HBAO lub HBAO + w oparciu o model w naszym posiadaniu i grę.
Radzimy zawsze wypróbowywać najsilniejsze filtry, aby zobaczyć, jak wpływają one na wydajność ; jeśli spadek liczby klatek na sekundę jest nadmierny, lepiej zrezygnuj z niego i użyj tylko SSAO.
Sztuczka eksperta : wielu używa tego parametru, aby zdecydować, czy zmienić kartę graficzną.
Jeśli najnowsza gra nie działa dobrze z maksymalnym filtrem okluzji otoczenia, być może nadszedł czas na zmianę karty graficznej, wybierając spośród modeli obecnych na końcu artykułu.
6) Tesselacja
Wraz z pojawieniem się DirectX 11 i 12 wprowadzono teselację, która dynamicznie dodaje wielokąty do obiektów, do których się zbliżamy. Gdy jesteśmy w grze w pobliżu obiektów traktowanych tym filtrem, wydają się szczegółowe i realistyczne. Wpływ teselacji może być bardzo duży i obciążać kartę graficzną, szczególnie w bardzo dużych scenariuszach lub z wieloma obiektami do renderowania, aż do zmniejszenia o połowę szybkości klatek na sekundę w niektórych obszarach.
Aktywujmy go na test, jeśli nie pójdzie lub spowolni wszystko, lepiej zostaw to.
7) Test i test porównawczy
W niektórych grach dostępne są testy porównawcze do testowania używanych ustawień, aby sprawdzić liczbę FPS wygenerowanych w testowanym scenariuszu gry.
Jeśli nie ma go w grze lub chcemy przeprowadzić bardziej zaawansowane testy, zalecamy skorzystanie z jednego z następujących programów:
- 3DMark
- Niebiański Benchmark
- Benzmark Catzilla
- Superposition BenchMark
Korzystamy z tych programów, aby zrozumieć, czy wymienić kartę wideo, czy nadal nadaje się ona do nowoczesnych gier.
CZYTAJ TAKŻE -> Optymalne konfiguracje dla kart graficznych NVIDIA i AMD
