Wiersz polecenia, interfejs, w którym można uruchamiać polecenia wykonane z tekstu (interpreter wiersza poleceń), jest potężnym narzędziem, z którego każdy ekspert komputerowy korzysta prawie codziennie do wykonywania różnych rodzajów operacji, ale zawsze coś pozostało ciemne dla mniej doświadczonych i tych, którzy zmuszeni są z niego korzystać tylko okazjonalnie. W systemie Windows 10 Microsoft starał się, aby wiersz polecenia był nieco mniej onieśmielający dla tych, którzy go nie znają, dając możliwość dostosowania jego wyglądu (w ten sposób zmieniając kolory w porównaniu do brzydkiego czarnego tła), a także niektóre funkcje, aby to zrobić łatwiejszy w użyciu .
W tym samouczku widzimy wszystkie różne opcje, które możesz zmodyfikować, aby wiersz polecenia pojawiał się tak, jak wolisz, i aktywować niektóre funkcje, które sprawiają, że jest to trudniejsze.
Czytaj także: Przewodnik po wierszu polecenia Dos w systemie Windows
Aby otworzyć wiersz polecenia w systemie Windows 10, przejdź do menu Start i poszukaj go lub naciśnij prawy przycisk myszy na przycisku Start, aby go uruchomić. Jeśli w tym menu Powershell pojawia się w wierszu polecenia, musisz otworzyć Ustawienia systemu Windows 10, przejdź do Personalizacja> Pasek zadań i wyłączyć opcję zastępującą Wiersz polecenia Powershell.
Czytaj także: Różnica między Powershell i wierszem polecenia Windows
Po uruchomieniu aplikacji kliknij jej ikonę w lewym górnym rogu okna lub naciśnij prawy przycisk myszy na pasku tytułu, aby wyświetlić menu opcji, w którym możesz wybrać Właściwości .
Okno Właściwości pokazuje pięć kart, których można użyć do skonfigurowania każdej funkcji Wiersza polecenia: Opcje, Czcionka, Układ, Kolory i Terminal .
Zauważ, że w zakładce Terminal możesz również zmienić kształt kursora, wybierając inny niż domyślny zwany stylem lagowania . Następnie możesz wybrać typowy pionowy pasek notatnika lub puste lub pełne pudełko, jeśli chcesz, aby coś było bardziej widoczne. Pamiętaj, że zmiana tej opcji powraca do ustawienia domyślnego za każdym razem, gdy otwierasz Właściwości.
Nadal na karcie Terminal możesz zmienić kolor kursora. Opcja Odwróć kolor jest domyślna, która ustawia kolor uzupełniający do wybranego koloru tła, dzięki czemu jest wyraźnie widoczny.
Na dole możesz zamiast tego zmienić szerokość i wysokość okna w pikselach, a zmiana ta ma trwały efekt, więc następnym razem, gdy otworzysz Wiersz Poleceń, będzie on skonfigurowany tak wysoko i szeroko.
Pole „ Wyjście tekstu podczas skalowania ” wyłącza parametr Szerokość i domyślnie jest prawidłowo włączone, aby zapewnić, że tekst wiersza polecenia jest zawsze widoczny w całości.
Pozycja okna służy do precyzyjnego dopasowania obszaru ekranu, w którym okno wiersza polecenia pojawia się po otwarciu. Liczby to piksele odległości okna od lewej i górnej krawędzi ekranu. Pole „automatyczne pozycjonowanie” nie może być zaznaczone, w przeciwnym razie pola w tej sekcji są wyłączone.
Dla każdej modyfikacji możesz zobaczyć podgląd w prawym górnym rogu.
Aby zmienić kolor tekstu i tła, możesz nacisnąć jeden z gotowych kolorów lub skorzystać z sekcji Wybrane wartości kolorów, aby wybrać kolor niestandardowy. Wszelkie zmiany można wyświetlić poniżej. Opcja Krycie służy do tego, aby okno wiersza polecenia było mniej lub bardziej przezroczyste.
Na karcie Terminal dostępne są inne opcje związane z kolorem kursora, jak pokazano powyżej, a także można dostosować kolory tekstu i tła, wybierając opcje Użyj oddzielnego pierwszego planu i Użyj osobnego tła . Opcje na karcie Terminal zastępują opcje na karcie Kolor.
Opcja Tryb wstawiania, jeśli jest aktywowana, umożliwia dodawanie znaków i tekstu bez usuwania znaków po jego prawej stronie. Jeśli jest wyłączona, podczas pisania znaku, ta po jego prawej stronie jest usuwana.
W systemie Windows 10 wprowadzono również skróty klawiaturowe w wierszu polecenia i aby z nich korzystać, należy włączyć opcje Włącz kombinacje stanów CTRL i Rozszerzone klawisze wyboru tekstu . Opcja Użyj Ctrl + Shift + C / V dla opcji Kopiuj / Wklej umożliwia kopiowanie i wklejanie tekstu w wierszu polecenia za pomocą skrótów CTRL-C i CTRL-V.
Jeśli włączysz opcję „ Filtruj zawartość schowka według wklejania ”, za każdym razem, gdy wklejasz w wierszu polecenia, znaki specjalne są automatycznie usuwane.
Opcja umożliwiająca automatyczny wybór zawijania słów, gdy jest włączona, poprawia sposób, w jaki wiersz poleceń obsługuje zaznaczanie tekstu. Poprzednie wersje wiersza polecenia pozwalały tylko na kopiowanie tekstu zbiorczo i było bardzo niedokładne; zachowanie to zostało zatem poprawione w systemie Windows 10.
Opcja Użyj starszej konsoli u dołu powoduje powrót wiersza polecenia do poprzedniej wersji konsoli, wyłączając wszystkie nowe opcje systemu Windows 10.
Na karcie Terminal jest inna opcja, która wpływa na użycie wiersza polecenia, a mianowicie ta, która „ Wyłącza przewijanie do przodu ”, dzięki czemu nie można już przewijać w dół za ostatnim wprowadzeniem polecenia.
Po zakończeniu edycji właściwości wiersza polecenia można nacisnąć przycisk OK, aby je zastosować. Jeśli zmiany nie zostaną zastosowane natychmiast, musisz ponownie uruchomić wiersz polecenia.
CZYTAJ TAKŻE: Kody w wierszu polecenia (CMD)
W tym samouczku widzimy wszystkie różne opcje, które możesz zmodyfikować, aby wiersz polecenia pojawiał się tak, jak wolisz, i aktywować niektóre funkcje, które sprawiają, że jest to trudniejsze.
Czytaj także: Przewodnik po wierszu polecenia Dos w systemie Windows
Aby otworzyć wiersz polecenia w systemie Windows 10, przejdź do menu Start i poszukaj go lub naciśnij prawy przycisk myszy na przycisku Start, aby go uruchomić. Jeśli w tym menu Powershell pojawia się w wierszu polecenia, musisz otworzyć Ustawienia systemu Windows 10, przejdź do Personalizacja> Pasek zadań i wyłączyć opcję zastępującą Wiersz polecenia Powershell.
Czytaj także: Różnica między Powershell i wierszem polecenia Windows
Po uruchomieniu aplikacji kliknij jej ikonę w lewym górnym rogu okna lub naciśnij prawy przycisk myszy na pasku tytułu, aby wyświetlić menu opcji, w którym możesz wybrać Właściwości .
Okno Właściwości pokazuje pięć kart, których można użyć do skonfigurowania każdej funkcji Wiersza polecenia: Opcje, Czcionka, Układ, Kolory i Terminal .
Właściwości wiersza polecenia
Wygląd kursora
Pierwsza sekcja karty Opcje pozwala zmienić rozmiar migającego kursora podczas pisania poleceń. Można to następnie powiększyć z Małej na Średnią lub Dużą.Zauważ, że w zakładce Terminal możesz również zmienić kształt kursora, wybierając inny niż domyślny zwany stylem lagowania . Następnie możesz wybrać typowy pionowy pasek notatnika lub puste lub pełne pudełko, jeśli chcesz, aby coś było bardziej widoczne. Pamiętaj, że zmiana tej opcji powraca do ustawienia domyślnego za każdym razem, gdy otwierasz Właściwości.
Nadal na karcie Terminal możesz zmienić kolor kursora. Opcja Odwróć kolor jest domyślna, która ustawia kolor uzupełniający do wybranego koloru tła, dzięki czemu jest wyraźnie widoczny.
Rozmiar i czcionka w wierszu polecenia
Czcionkę, za pomocą której tekst jest wyświetlany w oknie wiersza polecenia, można łatwo dostosować na karcie Czcionka . Możesz zatem zmienić rozmiar używanej czcionki, a także czcionkę wiersza polecenia. Lista w tej sekcji pokazuje kilka czcionek do wyboru: Consolas (domyślnie), Courier New, Lucida Console, MS Gothic, NSimSun, Source Code Fonts i SimSun-ExtB . W przypadku niektórych znaków można wybrać pogrubienie lub nie. W polu poniżej możesz zobaczyć podgląd zmian, upraszczając wybór. Wybrany rozmiar czcionki zmienia również rozmiar okna monitu o czcionkę, jak pokazuje podgląd (który z kolei można zmienić)Dostosuj układ, rozmiar i położenie okna wiersza polecenia
Karta Układ steruje pozycją i rozmiarem okna wiersza polecenia, umożliwiając także wybór sposobu wyświetlania jego zawartości. W pierwszej sekcji „ Rozmiar bufora ekranu ” możesz dostosować pod względem szerokości, ile znaków może zmieścić się w jednej linii przed przejściem do następnej. Pole Wysokość dostosowuje maksymalną liczbę przechowywanych i wyświetlanych wierszy.Na dole możesz zamiast tego zmienić szerokość i wysokość okna w pikselach, a zmiana ta ma trwały efekt, więc następnym razem, gdy otworzysz Wiersz Poleceń, będzie on skonfigurowany tak wysoko i szeroko.
Pole „ Wyjście tekstu podczas skalowania ” wyłącza parametr Szerokość i domyślnie jest prawidłowo włączone, aby zapewnić, że tekst wiersza polecenia jest zawsze widoczny w całości.
Pozycja okna służy do precyzyjnego dopasowania obszaru ekranu, w którym okno wiersza polecenia pojawia się po otwarciu. Liczby to piksele odległości okna od lewej i górnej krawędzi ekranu. Pole „automatyczne pozycjonowanie” nie może być zaznaczone, w przeciwnym razie pola w tej sekcji są wyłączone.
Dla każdej modyfikacji możesz zobaczyć podgląd w prawym górnym rogu.
Dostosuj kolory wiersza polecenia
Domyślny schemat kolorów z czarnym tłem i białym tekstem można zmienić na jaśniejsze i mniej ciemne kolory. Karta Kolory jest najbardziej zabawna w dostosowywaniu, w której możesz wybrać kolory wyświetlanego tekstu, tła, wyskakującego tekstu i wyskakującego tła (te dwa ostatnie nie muszą być zmieniane, ponieważ wyskakujące okienka nigdy się nie pojawiają, chyba że pracujemy jako programiści).Aby zmienić kolor tekstu i tła, możesz nacisnąć jeden z gotowych kolorów lub skorzystać z sekcji Wybrane wartości kolorów, aby wybrać kolor niestandardowy. Wszelkie zmiany można wyświetlić poniżej. Opcja Krycie służy do tego, aby okno wiersza polecenia było mniej lub bardziej przezroczyste.
Na karcie Terminal dostępne są inne opcje związane z kolorem kursora, jak pokazano powyżej, a także można dostosować kolory tekstu i tła, wybierając opcje Użyj oddzielnego pierwszego planu i Użyj osobnego tła . Opcje na karcie Terminal zastępują opcje na karcie Kolor.
Dostosuj historię poleceń
Aby zobaczyć historię poleceń wpisanych w wierszu polecenia, możesz nacisnąć klawisz F7 lub użyć klawiszy strzałek w dół. Następnie możesz wybrać w zakładce Opcje rozmiar bufora (byłaby to liczba poleceń do zapisania w historii) i liczba buforów (liczba okien, w których używana jest historia). Opcja „ Usuń stare duplikaty ” umożliwia systemowi Windows 10 usuwanie zduplikowanych i powtarzających się wpisów poleceń z historiiNapisz, skopiuj i wklej opcje
Na karcie Opcje w obszarze Opcje edycji i zaznaczania tekstu możesz wybrać sposób interakcji z oknem wiersza polecenia. Jeśli ta opcja jest włączona, opcja Tryb szybkiej edycji umożliwia wybieranie i kopiowanie tekstu z okna wiersza polecenia. Aby skopiować i wkleić, musisz zaznaczyć tekst za pomocą myszy, a następnie nacisnąć prawy przycisk (brak opinii). Następnie możesz wkleić ten tekst na dokumencie lub arkuszu Notatnika.Opcja Tryb wstawiania, jeśli jest aktywowana, umożliwia dodawanie znaków i tekstu bez usuwania znaków po jego prawej stronie. Jeśli jest wyłączona, podczas pisania znaku, ta po jego prawej stronie jest usuwana.
W systemie Windows 10 wprowadzono również skróty klawiaturowe w wierszu polecenia i aby z nich korzystać, należy włączyć opcje Włącz kombinacje stanów CTRL i Rozszerzone klawisze wyboru tekstu . Opcja Użyj Ctrl + Shift + C / V dla opcji Kopiuj / Wklej umożliwia kopiowanie i wklejanie tekstu w wierszu polecenia za pomocą skrótów CTRL-C i CTRL-V.
Jeśli włączysz opcję „ Filtruj zawartość schowka według wklejania ”, za każdym razem, gdy wklejasz w wierszu polecenia, znaki specjalne są automatycznie usuwane.
Opcja umożliwiająca automatyczny wybór zawijania słów, gdy jest włączona, poprawia sposób, w jaki wiersz poleceń obsługuje zaznaczanie tekstu. Poprzednie wersje wiersza polecenia pozwalały tylko na kopiowanie tekstu zbiorczo i było bardzo niedokładne; zachowanie to zostało zatem poprawione w systemie Windows 10.
Opcja Użyj starszej konsoli u dołu powoduje powrót wiersza polecenia do poprzedniej wersji konsoli, wyłączając wszystkie nowe opcje systemu Windows 10.
Na karcie Terminal jest inna opcja, która wpływa na użycie wiersza polecenia, a mianowicie ta, która „ Wyłącza przewijanie do przodu ”, dzięki czemu nie można już przewijać w dół za ostatnim wprowadzeniem polecenia.
Po zakończeniu edycji właściwości wiersza polecenia można nacisnąć przycisk OK, aby je zastosować. Jeśli zmiany nie zostaną zastosowane natychmiast, musisz ponownie uruchomić wiersz polecenia.
CZYTAJ TAKŻE: Kody w wierszu polecenia (CMD)
