Dyski twarde, dyski twarde lub dyski SSD, dyski USB, karty SD i wszystko, co ma miejsce na dysku, musi zostać podzielone na partycje. Chociaż dysku niepartycjonowanego nie można użyć, chyba że zawiera on jedną partycję, dysk może zawierać wiele partycji.
Partycjonowanie dysku nie jest czymś, co robisz każdego dnia i zwykle na normalnym komputerze nie musisz nic robić, jednak ważne jest, aby je znać, jak nimi zarządzać, tworzyć je, rozszerzać je lub łączyć dwie partycje, aby nie mają niespodzianki podczas instalowania systemu operacyjnego, wymiany dysków lub tworzenia nowego napędu.
Co to jest partycja
Wiele dysków twardych ma już skonfigurowaną jedną partycję, ale rodzą się one jako nieprzydzielone i wolne jednostki pamięci.
Aby zapisać pliki na dysku, potrzebuje partycji .
Partycja może zawierać całe miejsce na dysku twardym jak prawie zawsze lub tylko część.
Partycje są potrzebne do utworzenia co najmniej jednego kontenera z systemem plików.
Po utworzeniu partycji jest ona formatowana za pomocą systemu plików, który w systemie Windows jest typu NTFS, na dyskach wymiennych (nośnikach USB) jest to FAT32, podczas gdy na Macu jest to HFS i na Linux ext4 .
Powiedzieliśmy, że można utworzyć wiele partycji na jednym dysku .
W ten sposób system operacyjny zobaczy partycje tak, jakby były dwoma oddzielnymi oddzielnymi dyskami.
Odbywa się to na przykład w celu oddzielenia systemu operacyjnego od innych plików i uniknięcia „zabrudzenia” systemu plików, w którym działa, na przykład Windows.
W ten sposób podczas ponownej instalacji systemu Windows można wyczyścić i sformatować dysk systemowy, pozostawiając pliki osobiste w innym, który pozostaje nienaruszony.
Na wielu wstępnie skonfigurowanych i wstępnie zainstalowanych komputerach znajduje się partycja odzyskiwania, która służy do ponownego uruchomienia komputera i przywrócenia ustawień fabrycznych w przypadku wystąpienia błędów.
Podczas przywracania systemu Windows pliki z tej partycji są kopiowane na partycję główną.
Partycja odzyskiwania jest zwykle ukryta, aby uniemożliwić jej zniszczenie (w celu odizolowania jej od wirusów i złośliwych plików).
Dwie lub więcej partycji jest również używanych w konfiguracjach podwójnego rozruchu, aby zainstalować Linuksa na komputerze z systemem Windows i mieć dwa niezależne systemy do wyboru po włączeniu komputera.
Dyski podzielone na partycje mogą wyglądać jak osobne urządzenia fizyczne, ale nie są i zawsze są tym samym dyskiem, więc nie będzie żadnych korzyści pod względem szybkości i wydajności, a jeśli złamiesz dysk, stracisz wszystkie znajdujące się na nim partycje.
Partycje są trzech typów: podstawowe, rozszerzone i logiczne .
Dysk z tradycyjną tablicą partycji może mieć maksymalnie cztery partycje, więc partycje rozszerzone i logiczne są jednym ze sposobów pokonania tego ograniczenia.
Rozszerzona partycja działa skutecznie jako kontener, który pozwala tworzyć bardziej logiczne partycje.
jeśli chcesz utworzyć sześć partycji, musisz utworzyć trzy partycje podstawowe, jedną partycję rozszerzoną, a następnie trzy partycje logiczne w ramach partycji rozszerzonej lub możesz nawet utworzyć jedną partycję podstawową, jedną partycję rozszerzoną i pięć partycji logicznych.
Są to jednak przypadki graniczne, ponieważ nikt nie powinien potrzebować więcej niż 4 partycje.
Jak podzielić
Podczas instalacji systemu operacyjnego Windows, czyli Linux, instalator systemu operacyjnego zapyta, czy utworzyć, usunąć, sformatować lub zmienić rozmiar partycji (pamiętaj, że usunięcie lub sformatowanie partycji spowoduje usunięcie wszystkich danych)
Do tworzenia partycji w systemie Windows można użyć programów zewnętrznych lub opcji zarządzania dyskami narzędzi administracyjnych.
Napisaliśmy już przewodnik na temat tworzenia partycji w Zarządzaniu dyskami .
Nie można zmodyfikować partycji, gdy jest używana, dlatego na przykład nie można usunąć partycji systemowej Windows za pomocą systemu Windows, ale trzeba będzie uruchomić komputer z dysku CD lub użyć dysku instalacyjnego systemu operacyjnego.
W innym artykule widzieliśmy najlepsze programy do formatowania i partycjonowania dysków, takie jak Easus Partition Master lub Aomei Partition Assistant, z którymi można również łączyć dwie istniejące partycje bez utraty danych, o ile są one ciągłe (tzn. Dyski są oznaczone symbolem następujące litery C i D lub F i G).
W przeciwnym razie jedynym sposobem na ich scalenie jest anulowanie jednego, uczynienie z niego nieprzydzielonego miejsca, a następnie rozszerzenie drugiego, aby zajął całe wolne miejsce.
Można to również zrobić w celu rozszerzenia dysku C, na którym jest zainstalowany system Windows.
W Zarządzaniu dyskami w systemie Windows kliknij prawym przyciskiem myszy partycję, którą chcesz usunąć, i wybierz odpowiednią opcję, a następnie kliknij prawym przyciskiem myszy partycję, którą chcesz rozszerzyć, bez trudności i ryzyka.
Na koniec należy pamiętać, że podczas klonowania dysku rozruchowego, być może w celu jego wymiany lub utworzenia dokładnej kopii, należy zawsze klonować wszystkie partycje na tym dysku.
Czytaj także: Jak sformatować pamięć USB i dyski twarde: różnica między NTFS, FAT32 i FAT
