Jeśli uważasz, że aby wypróbować program lub nowe narzędzie, musisz zainstalować menedżera maszyn wirtualnych, w systemie Windows 10 masz możliwość korzystania z funkcji Hyper-V. Jest to ukryty program, który Microsoft zintegrował z Windows 10, który można aktywować na dowolnym nowoczesnym komputerze, aby mieć system wirtualizacji systemów operacyjnych.
Dzięki funkcji Hyper-V można łatwo utworzyć maszynę wirtualną, czyli używać innego systemu operacyjnego w systemie Windows, który działa niezależnie, jakby to był inny komputer.
Jeśli obawiamy się na przykład, że nowy pobrany program jest wirusem lub niebezpiecznym programem, po prostu uruchom go w maszynie wirtualnej utworzonej za pomocą Hyper-V, aby usunąć wszelkie wątpliwości.
Po przeprowadzeniu testu wyłącz maszynę wirtualną i wróć do „normalnego” systemu Windows 10, bez jakiejkolwiek ingerencji lub integracji.
W tym przewodniku wspólnie zobaczymy, jak włączyć Hyper-V, utworzyć i uruchomić maszynę wirtualną na komputerze z systemem Windows 10.
Czytaj także: Najlepsze programy do wirtualizacji systemów operacyjnych
Wymagania dotyczące uruchamiania funkcji Hyper-V są takie same, jak w przypadku każdego programu do wirtualizacji systemów: procesor wielordzeniowy, co najmniej 8 GB pamięci RAM, co najmniej 200 GB wolnego miejsca na dysku oraz system Windows 10 aktywowany i regularnie aktualizowany.
Jedynym prawdziwym parametrem, o którym należy pamiętać, jest pamięć RAM: bez względu na ilość posiadanego zasobu staramy się nie przydzielać więcej niż połowy dostępnej pamięci maszynom w Hyper.V, aby uniknąć pełnego spowolnienia zarówno maszyny wirtualnej, jak i tej realne.
1) Jak aktywować Hyper-V w systemie Windows 10
Aby aktywować Hyper-V, musisz najpierw zainstalować go w systemie Windows, ponieważ domyślnie nie jest obecny.
Jednak nie ma strony, do której można dotrzeć: włączamy komputer z systemem Windows 10 i otwieramy Panel sterowania z menu Start, czyli starego narzędzia do zarządzania każdym aspektem systemu.
Po otwarciu panelu sterowania kliknij menu Programy, a następnie opcję Włącz lub wyłącz funkcję systemu Windows.
Poczekaj kilka sekund, a następnie w nowym oknie poszukaj programu Hyper-V, a następnie włącz go, klikając pole obok elementu.
Kliknij OK, poczekaj na zakończenie instalacji (pliki zostaną pobrane z Internetu), a następnie uruchom ponownie komputer.
Podczas restartu będziemy już mieli Hyper-V aktywną, będziemy musieli ją skonfigurować zgodnie z opisem w następnym rozdziale.
2) Konfiguracje sieciowe dla Hyper-V
Możemy znaleźć program Konsoli zarządzania Hyper-V, szukając jego nazwy w menu Start lub przechodząc do Panelu sterowania -> Narzędzia administracyjne .
Po jego otwarciu natychmiast tworzymy wirtualną kartę sieciową, aby maszyna wirtualna, którą zamierzamy utworzyć, mogła uzyskać dostęp do Internetu za pomocą karty sieciowej „mostowej” (tj. Będącej w stanie łączyć się z aktywnymi połączeniami na komputerze PC).
Aby to zrobić, wybierz komputer z lewej kolumny i kliknij element Zarządzanie przełącznikiem wirtualnym, znajdujący się w prawej kolumnie.
Sprawdź w nowym oknie, czy istnieje połączenie o nazwie Domyślny przełącznik i czy jest obecna nazwa karty sieciowej używanej na komputerze.
Jeśli brakuje tego elementu, kliknij Nowy przełącznik sieci wirtualnej, wybierz Zagraniczną kartę sieciową, a następnie kliknij Utwórz nowy przełącznik wirtualny.
Na dole otworzy się nowa sekcja, w której możesz wybrać używaną kartę sieciową i zaznaczyć pole wyboru Zezwól na udostępnianie karty sieciowej .
Naciśnij OK, aby zapisać zmiany, a jeśli pojawi się komunikat ostrzegawczy, kliknij przycisk TAK, aby kontynuować.
Teraz wszystkie maszyny wirtualne, które będziemy tworzyć za pomocą Hyper-V, będą używać wskazanej karty sieciowej (Ethernet lub Wi-Fi w oparciu o to, czego używamy do łączenia się z Internetem).
3) Jak utworzyć maszynę wirtualną Hyper-V
Po zakończeniu tej konfiguracji tworzymy maszynę wirtualną, klikając prawym przyciskiem myszy nazwę komputera w lewej kolumnie (w menedżerze Hyper-V) i wybierając opcję Nowa -> Maszyna wirtualna .
Aby utworzyć maszynę wirtualną, wystarczy postępować zgodnie z instrukcją.
- Piszemy nazwę nowej maszyny wirtualnej i określamy inną ścieżkę do zapisania pliku maszyny;
- Wybieramy generację maszyny wirtualnej, Generację 1, jeśli chcesz używać systemu 32-bitowego lub Linux, Generację 2, jeśli używasz instalacji 64-bitowej, a także chcemy emulować UEFI;
- Przydzielamy ilość pamięci RAM dla maszyny wirtualnej (minimum 2 GB, zalecane 4 GB);
- Wybierz połączenie, które ma być używane do połączenia maszyny wirtualnej z Internetem, wybierając wcześniej utworzone;
- Tworzymy dysk wirtualny, który będzie hostem maszyny;
- Wybierz sposób instalacji systemu operacyjnego z obrazu ISO lub płyty CD / DVD.
W tym ostatnim kroku przypominamy, że możemy pobrać ISO każdej wersji systemu Windows za darmo, a także pobrać jedną z wielu dystrybucji Linuksa za darmo.
Zawsze zalecamy używanie obrazów ISO, aby kontynuować bardzo szybką instalację.
Po całej konfiguracji urządzenia możemy go uruchomić, naciskając go prawym przyciskiem (w lewej kolumnie) i klikając Połącz .
Otworzy się nowe okno, które w rzeczywistości jest „monitorem”, zachowującym się jak osobny komputer: przy pierwszym uruchomieniu rozpocznie się instalacja systemu operacyjnego wybranego w fazie konfiguracji, a po wykonaniu wszystkich kroków będziemy mieli nowy system ze sprzętem zwirtualizowane, gotowe do użycia w celach testowych lub do tworzenia zrzutów ekranu do blogów.
Aby otworzyć ustawienia konfiguracji utworzonej maszyny wirtualnej, po prostu kliknij jej nazwę prawym przyciskiem, a aby ją zatrzymać, po prostu wyłącz maszynę wirtualną tak, jakby to był prawdziwy komputer lub zatrzymaj usługę Hyper-V , kliknij Zatrzymaj usługę po prawej stronie okno.
4) Wnioski
Hyper-V jest naprawdę łatwy w użyciu, a przede wszystkim zoptymalizowany pod kątem wykorzystania wszystkich rodzajów sprzętu w systemie Windows 10; jeśli chcesz, możesz także importować maszyny wirtualne już utworzone za pomocą innych programów do wirtualizacji.
Z maszyn wirtualnych można również utworzyć Punkty Kontrolne, rodzaj punktu przywracania całego stanu maszyny, bardzo przydatny do anulowania zmian po eksperymencie lub bloku maszyny (być może dlatego, że testowany program wykrył wirusa),
Jeśli natomiast szukamy przewodnika konfiguracji VirtualBox, radzimy przeczytać nasz dedykowany przewodnik poniżej.
CZYTAJ TAKŻE -> VirtualBox Guide, aby tworzyć, uruchamiać i zarządzać maszynami wirtualnymi na PC
