Jeśli spróbujesz zapytać osobę, która ma minimalne doświadczenie w korzystaniu z komputera i tworzenia stron internetowych, co myśli o Internet Explorerze, otrzymasz w odpowiedzi, w większości przypadków, znak obrzydzenia, jeśli nie gorszy. Pytanie, dlaczego tak wiele nienawiści, prawdopodobnie będzie dotyczyło tego, że zawsze była to zła przeglądarka, powolna, bez rozszerzeń, z kilkoma opcjami, niepewna itp.
W końcu wszyscy przyzwyczailiśmy się do uważania Internet Explorera za powolny i pełen błędów, ale nie zawsze tak było, wręcz przeciwnie, Internet Explorer utorował drogę wielu innowacjom, bez których Internet nie byłby dzisiejszy.
W rzeczywistości, aby zrozumieć, skąd bierze się ta nienawiść i pogarda najbardziej doświadczonych informatyków w przeglądarce Microsoft Internet Explorer, trzeba spojrzeć na jej historię i od czego wszystko się zaczęło.
Internet Explorer to jeden z pierwszych programów w historii do surfowania po Internecie.
W latach 1996/1997 pojawił się Internet Explorer 3, pierwsza przeglądarka, która zaimplementowała CSS (Cascading Style Sheets) i wiele nowych funkcji, takich jak aplety Java i niestety formanty ActiveX, które stały się jednym z najbardziej budzących obawy pojazdów transmisyjnych wirusów.
W 1997 r. Internet Explorer 4 był bardzo szybką przeglądarką w tamtych czasach, która dodała inne funkcje, takie jak Dynamic HTML, do dynamicznego modyfikowania stron internetowych za pomocą JavaScript, z integracją z Active Desktop.
Niesamowite, ale prawdziwe, IE4 można również zainstalować na Mac OS, Solaris i HP-UX i osiągnąć 60-procentowy udział w rynku.
W 1999 r. Została wydana przeglądarka Internet Explorer 5.x, dla której Microsoft wynalazł technologię internetową Ajax, która jest podstawą wszystkich dzisiejszych aplikacji internetowych, takich jak na przykład Gmail.
Termin „Ajax” został wymyślony kilka lat później, a nie przez Microsoft, który jednak w IE5 udostępnił wszystko, co niezbędne, aby działało.
W tamtych latach Microsoft działał dobrze i pod kierunkiem Billa Gatesa był to naprawdę innowacyjna firma.
Od IE3 do IE6, Microsoft wykorzystał wszystkie swoje zasoby, aby wprowadzać innowacje i eliminować konkurencję (Netscape), uwalniając nowe funkcje i przyspieszając przeglądarkę.
W tym czasie jedyną przeglądarką alternatywną dla IE był Netscape, który był znacznie wolniejszy i ledwo mógł wyświetlać tabele, zawieszając się na stronach CSS.
Problemy z programem Internet Explorer pojawiły się w momencie, gdy Microsoft postanowił zintegrować go z systemem Windows jako niezbędny składnik, trudny, jeśli nie niemożliwy, do odinstalowania w celu użycia alternatywnej przeglądarki.
Ponadto Microsoft stał się nieprzyjemny, próbując zatopić Netscape i stworzyć monopol na Internet Explorera.
Internet Explorer 6, wydany w 2001 roku, miał wiele nowych funkcji dla twórców stron internetowych, ale ponieważ nie było konkurencji i przy 95% udziale w rynku, Microsoft przestał wprowadzać innowacje i pozostał z tą wersją przez pięć lata, nawet po narodzinach Firefoksa, do którego migrowali wszyscy eksperci i twórcy stron internetowych.
Problem Microsoftu polegał na tym, że Internet Explorer pozostanie jedyną przeglądarką dla komputerów z systemem Windows, grzesząc z wielkim domniemaniem.
Ze względu na to, że przestał przeszukiwać Internet Explorera, oprócz utraty pozycji w stosunku do konkurencji z Firefoxem i innymi nowymi przeglądarkami, takimi jak Opera, był pełen marcowych błędów i rewelacyjnych luk bezpieczeństwa
Z czasem IE6 stało się ikoną bezruchu Microsoftu.
Pomyśl tylko, że Internet Explorer 6 był przeglądarką tablicową, która do przeglądania różnych stron razem wymagała otwarcia różnych okien.
Zaatakowały go również paski narzędzi, niebezpieczne formanty ActiveX, złośliwe kody, wyskakujące okienka reklamowe i ktokolwiek ma więcej.
Kiedy wyszli, po 5 latach, najpierw IE7, a potem IE8 było już za późno.
W IE7 karty zostały ostatecznie dodane, ale nadal wywoływało niezadowolenie, ponieważ dla twórców stron ciężkie i skomplikowane stało się dostosowanie stron internetowych do nowej i starej wersji.
Kolejne 2 i pół roku zajęło Microsoftowi wydanie Internet Explorera 8, który znacznie poprawił obsługę CSS i dodał nowe funkcje, takie jak prywatne przeglądanie, izolacja kart, aby zapobiec awariom źle zaprojektowanej strony przeglądarka i kontrola antyphishingowa.
Jednak w tym momencie większość maniaków, bardziej doświadczonych użytkowników, a nawet tych z minimalnym doświadczeniem w zakresie podstawowego korzystania z komputera, przełączyła się już na Firefox i Google Chrome.
Pogarda dla Internet Explorera na całym świecie jest głównie motywowana faktem, że od lat ludzie są zmuszani do korzystania z niego w domu, a zwłaszcza w pracy i biurze, aby aplikacje biznesowe działały (w niektórych firmach nadal tak jest).
Nienawiść do Internet Explorera przez tych, którzy pracują w Internecie, wywodzi się z jego historii w wersji IE6 i IE7.
Webmaster lub projektant stron internetowych może spędzić godziny pracy, aby jego strona wyglądała dobrze w Google Chrome, Firefox, Safari i Opera, odkrywając, że nie działa w Internet Explorerze.
Dziś na szczęście sytuacja wyraźnie się zmieniła.
Z Internet Explorera 6 i 7 nadal korzysta niewielu użytkowników na świecie, ale większość największych i najpopularniejszych stron internetowych przestała je obsługiwać.
Korzystanie z Internet Explorera 8 również spadło do niskiego poziomu i wkrótce zostanie porzucone.
Microsoft w końcu wyciągnął wnioski z wielu błędów z przeszłości, później wypuszczając absolutnie szybkie i bezpieczne przeglądarki Internet Explorer 10 i 11, charakteryzujące się nowoczesnym interfejsem i wieloma zintegrowanymi narzędziami.
Opcje bezpieczeństwa i prywatności w Internet Explorerze są również lepsze niż w Chrome i Firefox, o tyle, że stają się mniej wrażliwe i mniej smaczne dla tych, którzy projektują wirusy i złośliwe oprogramowanie (znacznie łatwiej jest tworzyć rozszerzenia dla wirusów i adware dla Firefox i Chrome).
Obecnie najbardziej „nieznośną” i znienawidzoną przeglądarką jest zdecydowanie nie Internet Explorer, ale Google Chrome z powodu obaw o prywatność.
